سرباز جوخه ۱۳ ترور شد!

  می توان گفت وبلاگ نویسی در ایران با تاسیس پرشین بلاگ در سال ۸۱ فراگیر شد از این رو نمی توان بلاگرهای ایرانی را به چند نسل تقسیم کرد اما آنهایی که در بین سال های ۸۱ تا ۸۲ قلم های الکترونیکشان را بدست گرفتنداز قویترین بلاگرهای ایرانی بشمار می آیند. تحلیل های منتشر شده توسط آن بلاگرها و دیالوگ های برقرار شده میان آنها اگرچه غالبا سیاسی اما پرمحتوا بود. اکنون کم می توان همچو آنها در بلاگستان فارسی یافت اما سرباز جوخه۱۳ اگرچه آنطور که از آرشیوش پیداست فعالیت خود را از آذر۸۴ آغاز کرده است از معدود بلاگرهای بشمار می رود که عموما پست های با مطالعه قبلی و پرمحتوا را روانه شبکه می کند. ندا نویسنده آن در ژانرهای سیاسی، فمنیسم و حتی ادبی فعالیت موفقی را از خود نشان داده است. اکنون کم می توان مثل او یافت و همین اندک نیز با فیلترینگ برای همیشه خاموش می شوند.

  وبلاگ دم تقریبا بر سر هیچ اندیشه ای سخت و استوار نیست اما "وجودوبلاگ" را بواسط وبلاگ نویسی از خطوط قرمز خود می داند. فیلتر کردن یک وبلاگ نشان از عزم حکومت برای حذف آن اندیشه است. این کار بشدت محکوم می شود.

  دمدمی امیدوار است این دوست وبلاگ نویس با راه اندازی وبلاگ آیینه دوبارنوشتن را از سربگیرد.

آدرس جدید سرباز جوخه ۱۳: http://www.khakepast.blogfa.com

 

 لیست وبلاگ های فیلتر شده:

علی افشاری

بهروزیان

فرزانه مرادی

تخلیه عمومی

رخداد

بر ف...ا... رفتگان!

  قرار نیست که همیشه همه به فرمان تو باشند و تلویزیون لعنتی را خاموش کنند! نه آنها آدمند نه تو پس تو هم به آنها اجازه می دهی دقایقی آن لعنتی را روشن کنند اما صدایش را برخلاف میل باطنی می شنوی آنجا که گزارشگر سبک اخبار سراسری مملکت با نیش باز از سرحال بودن مردم و شروع کار و فعالیت در سال جدید می گوید: تو الان حرص می خوری!

  دقیقا احساس بدی که الان دارم را پیش از تعطیلات پیش بینی کرده بودم و می دانستم که گریزی هم از آن ندارم به همین خاطر اصلا قصد نداشتم به ولایت برگردم. می خواستم به همان سبک منحصر بفرد خودم تعطیلات را "بای پس" کنم که خوب! مثل همیشه و در همه جای دنیا که مادرها کارها را خراب می کنند برنامه ریزی من را هم او بهم ریخت. حالا من مانده ام و آغوش باز ۱۹ واحد کمر شکن و میانترم ها.

  حالا هی بیا وبلاگ... هی ناله کن... هی ناله کن... هی بیا وبلاگ... مرتیکه از سنش هم خجالت نمی کشه!!

  آنهایی که با صاحب این قلم دردمشترک دارند دست ها بالا!