خیلی جالب است که همین دو پست پیشتر صحبت از مرگ و میر نشریات شد و واقعا شد: اعتماد و ایران دخت را هم توقیف کردند. 

جز اینکه بگوییم متاسفیم که هنوز در جهان کشورهایی چون کشور ما وجود دارد چه می توانیم گفت؟

کارد خورد... خونمان در آمد و بر عرشه جاری گشت، دیدبان فریاد برآورد که: آی سرد است! کاپیتان این گزاره را صادر نموده که: ایما خون سردیم. 

و اما... 

ای مگس! عرصه ی اینترنت نه جولانگه توست، حالا هی زور بزنید و سایت ها را فیلتر کنید-حضرت کاپیتان

بازگشت گودزیبلا!!

  اگر همیشه ناچار از مرثیه گویی برای توقیف مطبوعاتیم، باید بسیار خوشحال شد که بلاخره در میانه این مرگ و میر مدام یک مولود مبارک پا به عرصه وجود گذاشت آن: مهرنامه است.  

  ایما کم کمک دارد از این به قول رفقا "ممد قوچانی" سمج خوشمان می آید. هنوز مهر خروج از زندان اش خشک نشده با رفقای آشنای اش دوباره دست بکار شده و جبهه ای جدید در برابر نشریات و صوتی و تصویری های "ضاله"(!) گشودند. امیدواریم در این آتش باد خانمان سوز این نهال سبز دوام "بیشتر" بیاورد و این سنگر که وجوداش بسیار لازم است حفظ شود.  

  عجالتا تا اینجای تورق، بجز مصاحبه فرزندان سروش و شریعتی توصیه می کنیم مصاحبه سید جواد طباطبایی را حتما نظری بیاندازید.