این دولت خیلی زرنگ تر از آنی بود که فکر می کردیم. البته هرچند که بسیاری از فعل و انفعالات اخیر از بواسطه دولت صورت گرفت نه از طریق خود دولت. به هر حال هرچه بود پس از سینما، تاتر، نشر و کتاب نوبتی که باشد نوبت روزنامه هاست و قرعه به نام شرق افتاد تا اولین قربانی باشد. خود من فکر نمی کردم با لابی هایی که شرق در قدرت دارد و محافظه کاری هایی که اخیرا به آن مبتلا شده بود به این زودی توقیف شود اما در آستانه سه سالگی هنگای که می رفت به روزنامه ای باثبات تبدیل شود طبق سنت تمام کشورهای استبدادی اط دور خارج شد. دلم گرفته است دیگر به امید چه به سوی دکه های روزنامه فروشی بشتابیم؟!