از ماجرای شناورهای نیروی دریایی سپاه و ارتش آمریکا در تنگه هرمز که خبر دارید؟
اولین خبر را اگر اشتباه نکنم بی بی سی مخابره کرد، آنطور که بخش فارسی آن را گزارش داد نشان از درگیری لفظی قایق های سپاه و رادیومن ناوشکن آمریکایی در خود داشت. منبع این خبر در آن گزارش مقامات پنتاگون عنوان شده بود. بعد از آن سی ان ان همین داستان را با آب و تاب بیشتر و همراه با تصویری از عرشه ناوشکن آمریکایی در تلویزیون پخش کرد که احتمالا از ماهواره ها دیده اید. بعد از سی ان ان صدای صدا و سیمای جمهوری اسلامی هم در آمد و تصاویر دیگری از داستان فرستاد روی آنتن که آن هم از جانب سپاه تهیه شد بود. این که اصل ماجرا چه بود، بماند که ما هم دنبال دردسر نیستیم و خودتان بهتر می دانید که چیزی نبود!(فعلا کسی حوصله جنگ-منگ ندارد)
اما واکنش بعدی بی بی سی جالب تر از همه زمانی بود که در بی بی سی ورلد تصاویری از این و تصاویری از آن یعنی صدا و سیما و سی ان ان را برد روی آنتن و گوینده خبر گفت ماجرا این است که می بینید و ما هم منابع دیگری نداریم. راست و دروغش با خودشان!
خیلی جالب است که هر دو تصاویر گرفته شده که بعدها رسانه ای شده اند از جانب نیروهای نظامی ایران و آمریکا بودند. این وسط فکر می کنم تنها بی بی سی بود که دنیا را به آخرتش نفروخت و "اخلاق روزنامه نگاری" را زیر پا نگذاشت.
تاریخ اخیر ایران را که مطالعه می کنی بنظرم تنها چهره ی شاخصی که آدم را به یاد اسطوره: مصدق می اندازد بازرگان است. مگر خرده پوپولیسم آن رهبر ملی را فاکتور بگیریم و اندیشه دینی و حتی مبارزات ایدئولوژیک را به آن بیافزاییم که این خود تو را به یاد علی شریعتی می اندازد. اما برخلاف شریعتی مرحوم بازرگان اگر مبارزی ایدئولوژیک بود در آن جانب عملگرایی را نیز نگه می داشت و اگر در عرصه سیاست بازی می کرد عمل اش چنان بود که یک حرفه ای.
شگفت اینکه در هر دو او یک بدعت گذار محسوب می شود: در سیاست صداقت را رها نکرد و در مشی ایدئولوژیک خود هیچگاه به دام تگماتیسم نیافتاد.
وقتی در آنچه از زندگی او تعریف می کنند و نیز سخنان اش دقیق می شوی عجیب وسوسه می شوی که غیر از کلیشه لیبرال چیز دیگری بخوانیش: بازرگان یک جنتلمن ایرانی.
تاکید: شماره این هفته شهروند امروز به مناسبت صدمین زاد روز نخستین نخست وزیر است از دست ندهید.