پارلمان سوریه صحنه ای آفرید که در دنیای سیاست که هیچ در دنیای طنز هم نظیر نداشت و آن: احتمالا نمایندگان مردم برای رییس جمهور احتمالا مادام العمرشان کف مرتب می زدند و ول کن هم نبودند، دنیای عجیبی است نازنین!
و صدا و سیما خودمان چنان با آب و تاب دعوای نمایندگان پارلمان های برخی کشورها را گزارش می کند که تو گویی جن دیده اند! البته که از نظر این بی خبران پارلمان جای سخن گفتن از گل و بلبل و کف مرتب و شاید هم آن چیز دیگر است.
خ.د: درگذشت پدر میرحسین تسلیت و پیروزی سبزها در آلمان تبریک.
۱. گزارشگران صدا و سیما قبل از حمله غربی ها به لیبی می گفتند -نقل به مضمون: چرا مدعیان حقوق بشر دست روی دست گذاشتند و ... و بعد از حمله آنها به نیروهای قذافی اسم اش را گذاشتند: جنگ نفت! اینها هنوز فکر می کنند مثل عهد قرقره میرزا خبر فقط از ننه ملوک السطنه به ملت می رسد.
2. می گویند دیکتاتورها از یکدیگر حمایت می کنند همچون حمایت چین و روسیه از قذافی.
3. از آن عربستان تا این سوریه برای ملت فرقی ندارد روزگار نظام های اینچنینی بسر آمده.
4. ظاهرا باید به مناسبت نوروز چیزی گفت: تا وقتی روزگارمان نو نشود عجالتا نوروز نداریم!