در اوج سرمای 63 سقوط کردیم. بدون هیچ مقدمه ای و خیلی زود در گیرودار یک ماجرای[...] "گفتگوهای تنهایی" شریعتی سر راهمان سبز شد و به این ترتیب پسرک معصوم ۱۸ سر از دنیای اندیشه و البته سیاست در آورد.
در دانشگاه مثل همه آنهایی که سرشان عضو اضافی بدنشان بود روزنامه نگاری و فعالیت های انجمنی شد کارمان. تند و تند و خیلی زود آن روزگار خوش گذشت ایما اما همان کارها را البته خیلی تندتر و زیرزمینی تر در دانشگاهی محدودتر به نام آزاد انجام دادیم از دو سه نشریه که قرار بود مثل بچه آدم، بر روی زمین منتشر کنیم همه قبل از انتشار به فیض توقیف نائل شدند ڀس رفتیم به زیر زمین در آنجا کارها گره خورد و سرانجام آنچه شد بازماندان ایما از نوشتن بود اینگونه شد که هم عقده نویسندگی در ما فزونی گرفت و هم اوقات صادرات معلومات!
... سرتان درد نیاوریم بلاخره اخراج شدیم تا خیال خام خود و خانواده و رفقای هم خانه ای و دولت و دانشگاه و دین و دنیا و آخرت را همه راحت کنیم که ایما با زمین و زمان کار داشتیم و همواره با همه سرجنگ.
و باز روز از تو روزی از نو، الان کاری به کار هیچکس نداریم، داستان این روزهای ایما داستان کبریت یک بار سوخته است.
این روزها خوش نمی گذرد؛ تبعید، غربت خانگی در میان این همه دلسوز و حسود.
با موسیقی، مطالعه، فیلم و ادبیات خودمان را سرگرم می کنیم و از آنجا که رندان تشنه لب را جامی نمی دهد کس مست می شویم با صدای شجریان و پینک فلوید؛ این بلاگ و کلا بلاگری میراث دوران های خوش و پرشوری است که محال است فراموشمان شوند البته اکنون برخلاف گذشته پر است از چس ناله های یک ایرانی عقده ای!
برق می خواندیم و می خوانیم و اگر بشود باز هم می خوانیم اما حماقت است که روزنامه نگاری را بیشتر می پسندیم، که این یعنی دامنه عشق و علاقه ما انتهایی ندارد و فیزیک و موسیقی و نویسندگی و گاهی برنامه نویسی و بازیچه کوی کودکان و بلاخره یک سر و هزار سوداست، بی صاحب! بطلبد روزی سر کلاس فلسفه خواهیم نشست و وقتی خوبِ خوب سیر شدیم از همه چیز و همه کس بار سفر به اتوپیا می بندیم: کوهستانی سرد و ساکت. از خاک به خاک از خکستر به خاکستر... .
ادامه...
سلام.ممنون از نظرت. از نوشته ی «چراباید میو ه ای....» خیلی خوشم اومد. در مورد مشارکت هم با تمام انتقادهاییکه میشه باید بگم که در یک چشم انداز یک دهه ای مهمترین و تاثیر گذار ترین حزب ایران خواهد بود. البته مسائلی که گفتید در حزب مورد توجه جدی است اما قب.ل دارم که به کندی صورت میگیرد که شاید یک دلیلش عدم اعتماد به احزاب در جامعه باشد. به هرحال همین که شما نسبت به این مسائل حساسیت دارید قوت قلبی است برای ما. پاینده باشی.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
:)
__*#######*
___*##########*
__*##############
__################
_##################_________*####*
__##################_____*##########
__##################___*#############
___#################*_###############
____#################################
______###########...hi! ...###############
_______#############################
________###########################
__________### وبلاگ زیبایی داری..........######
___________####موفق و پیروز باشی.....#####
____________#### به منم سر بزن ######
_____________#################
______________###############
_______________###..من آپم..####
________________##########
_________________########
__________________######
__________________####
__________________###
__________________#
با مدعی مگویید..........
.............. خودپرستی!
سلام
حالا که با هم دوست شدیم.حرف دوم اسمت رو بگو
سلام روله
ما مدام کلیپ زلف بر باد نده نگاه می کنیم و یاد شما می افتیم و آن شب
متاسفیم از این که رفتید دلتنگتان شده ایم. امید است زودی ببینیمتان
گفتم که ماه من شو:
گفتا که زر نزن چراغ میشیت هم نمی‌شم!
در پناه هو
گفتم هوای میکده غم میبرد ز دل .......
سلام
راست میگه
http://www.donya-e-eqtesad.com/Default_view.asp?@=81964
ایشما قر بیایید ببینید چه می شود
سلام
خوب هستی؟
اینم جوابش داداش
گفتم که زعشق تو بمیرم اخر
گفتا به درک من از خدا می خواهم
چرا نیاد؟!..مگه اومدن داره غم؟!!...
سلام
چه وبلاگ باهالی داری.برات آرزوی موفقیت میکنم.
سلام.ممنون از نظرت.
از نوشته ی «چراباید میو ه ای....» خیلی خوشم اومد.
در مورد مشارکت هم با تمام انتقادهاییکه میشه باید بگم که در یک چشم انداز یک دهه ای مهمترین و تاثیر گذار ترین حزب ایران خواهد بود.
البته مسائلی که گفتید در حزب مورد توجه جدی است اما قب.ل دارم که به کندی صورت میگیرد که شاید یک دلیلش عدم اعتماد به احزاب در جامعه باشد.
به هرحال همین که شما نسبت به این مسائل حساسیت دارید قوت قلبی است برای ما.
پاینده باشی.