بهترین ها از آن تو ای شورشی مصری

ناب ترین و شاید حتی تنهاترین شکل "سیاست" را من آن چیزی می دانم که اکنون در میدان التحریر مصر "رخ" می دهد. و احساس می کنم اکنون آزادتر و اگر من به جای آنها بودم خوشبختر از خودم در جهان وجود نمی داشت.

از این پس می توان مردم مصر را در شمار متمدن ترین مردم جهان و ارتش این کشور را از مدرن ترین ارتش های جهان نامید چه برای مدرن بودن نیاز به توپ و تانک و گاز اشک آور و باتوم و تجهیزات مدرن ضد شورش نیست. مدرن بودن ریشه در مدنی بودن و با مدارا رفتار کردن دارد البته می توان ارتش بود اما در دعوای دولت و ملت طرف هیچکدام را نگرفت. به هر حال با هر انگیزه ای واکنش ارتش مصر به اعتراضات نشان از مدرن بودن آن ارتش دارد.

گاهی برخی از ما مردمان جهان جنوب آرزو می کنیم مثلا چه می شد کشور ما هم سویس یا یکی از آن آرام ها و بی سر و صداهای جهان بود، به مخیلات ام هم نمی رسید روزی آرزو کنم ای کاش من هم یک مصری بودم!

و راستی این روزها در تلویزیون دولتی مصر معترضان را چه به عنوان در خبرها می آورند؟

همیشه خون بر شمشیر پیروز نیست، باید منتظر بود و دید در مصر سرانجام کدام پیروز خواهد شد. امیدواریم مردم بدون خون ریزی بیشتر دیکتاتور را ساقط کنند.

روشن نگاه داشتن چراغ این بلاگ در این روزهای بی سوبسیدی از نان دادن چهار زن بدقلق هم سخت تر شده است. اما چه باید کرد نمی شود که طفل معصوم را در این آشفته دنیای الکترونیک رها کرد و به حال خود گذاشت.