دانشجویان بخصوص آن تعداد که در شهری غیر از محل سکونت خود درس می خوانند گویی کمتر در جامعه هذم می شوند. روحیه آنها حساس تر و بیشتر تحت تاثیر نابهنجارها قرار می گیرند. این نه تنها در سیاست آنها رادیکال تر از جامعه که در خود جامعه هم حساس تر از مردم کند. خود من تحمل دیدن کودکی مشغول به کار را نداشتم و طرح جمع آوری پول بصورت منظم و ثابت برای این کودکان و تحت نظارت داشتن تحصیل آنها از برنامه هایی بود که زمانی پیگیری می کردم اما همینکه به شهر خود بر می گردم و وجه دانشجو بودنم در مقابل وجه فرزند بودنم رنگ می بازد. گویا می شوم همان بچه لوس عوضی قرتی زپرتی، ماشین بابا زیر پا جولان در خیابان ها انگار که نه انگار کودکی آن طرف تر مشغول گل فروشی برای نان شب است.
این نکته ای بود که من امروز پشت چراغ قرمز به آن پی بردم و از خودم متنفر شدم پس آنکه در پاسخ تلاش او برای خرید شاخه گلی شیشه را بالا دادم و راهی اش کردم: کاش می شد همیشه دانشجو ماند، کاش می شد همیشه انسان بود.
پ.ن: ۱۶:۳۰ امروز حرکتی به سوی انسانیت دارم.
"متین مشکین" دانشجوی دکترای برق و عضو سابق شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشجویان پلی تکنیک اخراج شد. شعری از "سارا لقایی":
اینک ضربان قلب ما را بشمار - تا حکم دهند لحظه ها را بشمار
گفتند: سخن نگو، نیندیش، بمان! - تعداد زبان بریده ها را بشمار
تعلیق، هزار ترم! تهدید، اخراج - صفحه پس صفحه ناروا را بشمار
تک واحد آزادی را بیست شدیم - برجرگه عشق نام ما بشمار
و آنک که تن سیاه شب می سوزد - معکوس، پسین شماره ها را بشمار
نمی دانم کدام نشریه ناشی غربی بود که دانشگاه تهران را در ردیف 10 دانشگاه سیاسی جهان قرار داد دستکم من از وقتی وارد فعالیت های دانشجویی شدم تا الان هم که غیررسمی به فعالیت ها مشغولم: پلی تکنیک قلب تپنده جنبش دانشجویی ایران بوده و هست.
تخریب دفتر انجمن و تعلیق آن، اخراج و ممنوع الورود شدن دانشجویان، ستاره دار شدن پذیرفته شدگان و زندانی شدن استاد این دانشگاه گواه این مدعاس که پلی تکنیک پرچمدار نهضت مقاومت مدنی دانشگاه در مقابل فاشیسم و لمپنیسم احمدنی نژادیست.
پلمپ کردن دسته جمعی دفتر انجمن فرمایشی، برگزاری علنی جلسات نقد دولت امنیتی، راه ندادن وزیر بی اراده علوم، به آتش کشیدن عکس های "دیکتاتور" و سر دادن شعار "مرگ بر دیکتاتور" در حضور جمع گسترده ای از دانشجویان دانشگاه امام صادق، بسیجی های جان برکف(!) و نیروهای اطلاعاتی نسخه سعید امامی آن هم در شرایطی که پلی تکنیک به دلیل تحرک های اخیر و حساسیت های فزاینده دانشجویان آن نسبت به رفتار مستبدانه حکومتگران، زیر ذره بین نیروهای اطلاعاتی-امنیتی برای برخوردهای آینده است انصافا کاریست که اگر جو آن هم فراهم شود کمتر دانشجویانی قادر به انجام آن هستند.
پس از دوستان سابق پلی تکنیکی که حقیقتا بچه های باسواد و شجاعی بودند اصلا تصور اینکه بعد از تعلیق انجمن آن در چنین روزگاری دوباره پلی تکنیک زنده شود دشوار می نمود اما دیدیم که چنین شد.
به پلی تکنیک درود می فرستیم چراکه باید از امروز منتظر خبرهای جدیدی از "حمله به پلی تکنیک" باشیم.
ــــــــــــــــــــــــــــــ
شعار "مرگ بر دیکتاتور" در سخنرانی احمدی نژاد- بی بی سی
حمله یک روزنامه نگار مشارکتی به دانشجویان پلی تکنیک- وبلاگ صمیمانه تر
پاسخ علی افشاری –پلی تکنیکی سابق- به اهانت های این روزنامه نگار- وبلاگ من نوشت