گاهی اتفاقات عجیبی در احتمالا فقط مملکت ما رخ می دهد که سابقه ای از آن در جاهای دیگر نمی توان یافت [...]. خوشبختانه ایما از این اتفاقات به دلیل مشغله های کاری بی خبریم تا امروز که از بدحادثه، به خودمان آمدیم و دیدیم که در متن یکی از موارد خوشبختانه کوچک اش قرار گرفته ایم و ساعتی از وقت گرانبهایمان را دزدید. داستان از این قرار است که سایتی اسما خبری، مطلبی تحت عنوان "دست اندرکاران تلویزیون بهایی «من و تو» چه کسانی هستند؟" و نیز واکنش های تند مخاطبان خود را منتشر کرده است که شما را دعوت می کنیم این هر دو را از دست ندهید. از چند دیدگاه می توان این را یک اتفاق عجیب دانست:
۱- یک تلویزیون ماهواره ای که تولیدات اش مطابق موازین رسانه ای چندان حرفه ای نیست موفق شده است طیف وسیعی از بینندگان ایرانی را نه تنها پای خود بنشاند بلکه متعصب سازد!
۲- گستردگی طیف مخاطبان ایرانی این تلویزیون آن را به "مسئله امنیتی" برای قسمتی از مردم و دست اندرکاران مملکتی کرده است.
۳- کماکان راهکاری مقابله با این "مسئله امنیتی" و در نتیجه منزوی کردن آن تلویزیون نزد افکار عمومی متدهای عتیقه ای همچون متهم کردن عوامل آن به بهاییت و بازوی اجرای MI6 است.
نیازی به تحلیل و تفسیر نیست، اگرچه نیاز به گریه و انگشت به دهان ماندن هست: از مردمی که برای یک کانال ماهواره ای سر و دست می شکنند و تعصب به خرج می دهند و از مسئولینی که ذره ای ذکاوت به خرج نمی دهند. آخر شما را چه شده برادر من مسئول من...! شما می دانید اینجا فضای مجازی است و می دانید در این فضای مجازی کدام طیف از مردم ایران رفت آمد دارند باز می آیی همچون پامنبری 50 سال پیش فلان کوره ده دشمن و مخالفت را بهایی و انگلیسی می خوانی. حالا نگفتیم و برو پای منبر و روانه دهات اطراف شو، همین صدا و سیما را که داری؟! آنجا بگو، که می گویی البته اما نمی دانی فقط همانجا را داری نه سایت و مجله و کتاب؛ در این جور جاها باید مستند حرف بزنی که شک دارم دیگر اسنادات هم گره گشا باشد.
از سوی دیگر آدم میبیند طیف تحصیل کرده و فرهیخته این جامعه که کاربران غالب اینترنت هستند چنان از یک کانال تلویزیونی حرف می زنند که از آرمان مبارزاتیشان. آقا ول کنید این بازی ها را دنیا به ما می خندد... عجیب نیست اگر ترجمه همین دعواها توسط کارمندان همان سرویس های اطلاعاتی که اینجا و آنجا بحث اش فراوان است دست بدست شود آن هم نه برای تحلیل و اتخاذ تاکتیک حمله، که برای خنده.
پ.ن۱: در نوشتن این یادداشت فرض شده است تلویزیون "من و تو" همانی واقعا هست که در مطلب البرز نیوز نشان داده شده است.
پ.ن2: در این مورد بسیار می توان صحبت کرد اما به دلیلی که در پ.ن3 خواهد آمد سخن کوتاه شده است.
پ.ن3: ایما گمان می کنیم کل این داستان ها دامی است برای دور سر خود چرخیدن ملت ایران، البته ایما به خود گفتیم دامی که حالا پهن شده است همه در آن به خوبی و خوشی اسیراند چرا ما نباشیم، پس ایما نیز چنین کردیم و در باب این موضوع معلوماتی صادر کردیم.
جالب است! شما می توانید نام فرد یا افرادی را بدون القاب رایج ببرید و این می تواند مصداق توهین شود می توانید هم در نشریاتتان از رییس جمهور سابق مملکت در صفحه اول و در خط اولین و در اولین کلمات تحت عنوان "ممد تمدن"* یاد کنید و کک کسی هم نگزد. می توانید هم روی عکسی کار گرافیکی رایج ژورنالیسم را انجام دهید و نشریه تان بسته شود. شما می توانید!
* نشریه وطن امروز، شماره 757