از تجربیات حضرت مرده

اگر ژان پل سارتر اگزیستانسیالیست یک مسلمان شیعه ایرانی بود ۲۷ سال پیش در چنین روزی ختم هفتش را برگزار می کردند!!

                                                                                                     

  آن روز که از خواب بیدار شدم احساس کردم همه چیز عوض شده بود. حس خوبی نبود گویا تغییرات زخ داده خوشایند نبود. به خودم امید دادم و سعی کردم روزم را خراب نشود پس  احساس را مسخره کردم و روزم را آغاز. از کنار همه چیز براحتی گذشتم و اصلا متوجه بلایی که برسرم می آمد نشدم. مجبور بودم ببینم، مجبور بودم بشنوم.

  احساسم از من رنجیده بود به من خیانت کرد پس برای "حس" این دو مجبورم کرد بخوانم، البته آن هنگام نمی دانستم این راهی بی بازگشت است. بدین قرار ساعت ها، روزها، ماه ها و سال ها را پشت سر گذاشتم غافل از اینکه این ساعت ها،‌ روزها،‌ ماه ها و سال ها هستند که مرا پشت سر می گذارند.

  پس از این همه سرانجام دانستم امیدها، احساسات،‌خنده ها و تمام کارهای دیگرم بیهوده بوده اند. اکنون کاری نمی توانم کرد جز دانستن بیشتر.

  دردا که این هم بیهودگیست!

... و حالا مدت هاست که در خواب رویای همبستری با مرگ می بینم و هر صبح همان حس دیرین لعنتی...

   سرانجام روزی را بچشم دیدم که هیچگاه شب نشد. راز هولناک آن روز این بود که دیگر "حسی" برای تلقین تغییر ندارم.

*     *     *

   اعتقادات، فعالیت ها سیاسی زندگی و حتی مرگ سارتر برای من و شاید بسیاری از شما جالب و شگفت انگیز و حتی الگو باشد:

۱- او معتقد بود انسان محکوم به آزادیست.

۲- هرچند دستی به قلم داشت و می نوشت اما فعالیت های سیاسی چشمگیری هم داشت به طوری که در سال ۶۴ علاوه بر برنده شدن جایزه نوبل ادبیات ریاست سازمان دفاع از زندانیان سیاسی ایران را نیز برعهده گرفت.

۳- با وجود اینکه فیلسوفی مشهور بشمار می رفت به همراه دانشجویان انقلابی فرانسه در سال ۶۸ به خیابان آمد و شعار: ممنوع کردن، ممنوع را سر داد.

۳- هرگز ازدواج نکرد اما تا آخر عمر با دوست دخترش یعنی خانم سیمون دوبوار نویسنده مورد علاقه فمینیست ها زندگی کرد. جالب است بدانید هنگامی که او در امتحان ورودی مدرسه عالی فلسفه(اکول نورمال سوپریور) رتبه نخست را کسب می کند همین خانم دوبوار نفر دوم می شود هرچند که بین داوران در تعیین نفر نخست اختلاف پیش آمد.

۴- جسد او سوزانده و خاکسترش در گورستانی واقع در پاریس به خاک سپرده شد.